Sneha Girap (Editor)

Maximilian Hell

Updated on
Edit
Like
Comment
Share on FacebookTweet on TwitterShare on LinkedInShare on Reddit
Nationality
  
Hungarian

Fields
  
Education
  
Neusol

Role
  
Astronomer

Name
  
Maximilian Hell


Maximilian Hell D DanmarkNoreg gjorde eit vitskapleg kupp og sende

Born
  
May 15, 1720Selmecbanya, Kingdom of Hungary (present-day Banska Stiavnica, Slovakia) (
1720-05-15
)

Died
  
April 14, 1792, Vienna, Austria

Maximilian Hell (Hungarian: Hell Miksa) (May 15, 1720 – April 14, 1792) was a Hungarian astronomer and an ordained Jesuit priest from the Kingdom of Hungary.

Contents

Maximilian Hell Jesuitt ville se Venus i Vard forskningno

Biography

Maximilian Hell Maximilin Hell vemi presne uril vzdialenos Slnka od

Born as Rudolf Maximilian Höll in Selmecbánya, Kingdom of Hungary (present-day Banská Štiavnica, Slovakia)., but later changed his surname to Hell. He was the third son from the second marriage of his father Matthias Cornelius Hell (Matthäus Kornelius Hell) and his mother Julianna Staindl. The couple had a total of 22 children. Registry entries indicate that the family was of German descent, while Maximilian Hell later in life (ca 1750) is known to declare himself as Hungarian.

Maximilian Hell Maximilin Hell shopkabinetsk

The place of birth of Maximilian's father is unknown; the settlements Körmöcbánya (today Kremnica), Schlagenwald, (today Horní Slavkov) or Schlackenwerth (today Ostrov nad Ohří) are most frequently given. Born in a mixed German, Hungarian and Slovak town, he presumably knew Slovak to a certain extent and he probably understood Hungarian, but his mother tongue was German. Even so, Hell considered himself a Hungarian. Hell with another Jesuit priest, János Sajnovics tried to explore the already widely discussed but insufficiently documented affinity between the language of the Sami, Finns and the Hungarians during and after their residency in Vardø. (Demonstratio idioma Ungarorum et Lapponum idem esse, 1770 Copenhagen)

Maximilian Hell wwwfacultyfairfieldedujmacsjscientistshellgif

Hell became the director of the Vienna Observatory in 1756. He published the astronomical tables Ephemerides astronomicae ad meridianum Vindobonemsem ("Ephemerides for the Meridian of Vienna"). He and his assistant János Sajnovics went to Vardø in the far north of Norway (then part of Denmark-Norway) to observe the 1769 transit of Venus. He was elected as a foreign member of the Royal Danish Academy of Sciences and Letters on October 13, 1769. This society also funded the publication of his 1770 account of the Venus passage Observatio transitus Veneris ante discum Solis die 3. Junii anno 1769 (Copenhagen, 1770).

Maximilian Hell Venusdurchgang 862004

There was some controversy about Hell's observations of the transit of Venus because he stayed in Norway for eight months, collecting non-astronomical scientific data about the arctic regions for a planned encyclopedia (which never appeared, in part due to the suppression of the Jesuit order). The publication of his results was delayed, and some (notably Joseph Johann Littrow) accused Hell posthumously of falsifying his results. However, Simon Newcomb carefully studied Hell's notebooks and exonerated him a century after his death in Vienna.

Maximilian Hell Maximilin Hell a prechod Venue popred slnen disk

Besides astronomy, Hell also had an interest in magnet therapy (the alleged healing power of magnets), although it was Franz Anton Mesmer who went further with this and received most of the credit.

In 1771, Hell was elected a foreign member of the Royal Swedish Academy of Sciences.

The crater Hell on the Moon is named after him.

Works

  • Elementa Algebrae Joannis Crivelli magis illustrata et novis demonstrationibus et problematibus aucta. Vindobonae, 1745. (Book of Joannis Crivelli, updated by Maximilian Hell)
  • Adiumentum Memoriae manuale chronologico-genealogico-historicum. München, 1750 és Ingolstadt, 1763.
  • Compendia varia praxesque operationum arithmeticarum, itemque regulae aureae simplicis compositae etc. cumprimis ad usus mercatorum et civiles applicatae. Claudiopoli, 1755.
  • Elementa mathematica naturali philosophiae ancillantia ad praefixam in scholis normam concinnata. I. Elementa Arithmeticae numericae et litteralis seu Algebrae. Claudiopoli, 1755.
  • Exercitationum mathematicarum partes tres. Vindobonae, 1755.
  • Ephemerides astronomicae ad meridianum Vindobonensem. Vindobonae 1756-1793.
  • Exercitationum mathematicarum partes tres, una cum Exercitationibus arithmeticis et regula Rabbatae, Anatocismi et iuris civilis de quarta Falcidia. Viennae, 1759.
  • Elementa Algebrae Authore R. P. Maximiliano Hell e S. J. Posnaniae, typis S. J. 1760.
  • Dissertatio complectens calculos accuratissimos transitus Veneris per discum Solis in tertiam Iuni 1769. praedicti, methodosque varias observationem hanc instituendi. Viennae, 1760.
  • Kurzer Unterricht der Oster-Feyer für den ungelehrten, gemeinen Mann, samt der gründlichen Wiederlegung einer Schrift, welche Herr Christoph Sigismund Schumacher, Calender-Schreiber in Dresden unter den Innschrift: Untersuchung der Oster-Feyer von anno 1700 bis 2500 verfasst u. anno 1760 in Druck gegeben hat. Wien, 1760.
  • Introductio ad utilem usum Magnetis ex chalybe. Viennae, 1762.
  • Transitus Veneris ante discum Solis anni 1761. die Astron. 5. Junii calculis definitus et methodo observandi illustratus a Max. Hell S. J. Vindobonae, é.n.
  • Tabulae Solares ad Meridianum Parisianum, quas novissimis suis observationibus deduxit vir celeberrimus Nicolaus Ludovicus de Caille… Cum supplemento reliquarum tabularum solarium, quas supputavit Maximilianus Hell Astronomus Caesareo-Regius. Editio post primam Parisianam anni 1758 altera et auctior. Vindobonae, 1763.
  • Tabulae lunares ad meridianum Parisianum, quas supputavit vir Cl. Tobias Mayer. - cum supplemento reliquarum tabularum Lunarium D. Cassini, de la Lande et P. Hell. Bécs, 1763.
  • Tabulae planetarum Saturni, Jovis, Martis, Veneris et Mercurii ad Meridianum Parisianum, quas supputavit vir cel. D. Ioannes Cassini … correctis typi erroribus et adiectis tabulis perturbationum, aberrationum et nutationum D. de la Lande, D. Euleri, D. Mayer cum earumdem praeceptis concinnatis a P. Max. Hell. Viennae, 1763.
  • Dissertatio de satellite Veneris a pluribus Astronomis viso, illusione optica. Viennae, 1765.
  • Elogium Rustici Tyrolensis Petri Anich Oberperfuessensis coloni, tornatoris etc. Viennae, 1766.
  • Observationes astronomicae ab anno 1717. ad annum 1752. a patribus Soc. Jesu Kögler etc. Pekini factae et a P. Augustino Hallerstein S. J. Tribunalis mathematici Praeside 1772 collectae, ac in Europam missae. Ad fidem autographi Manuscripti edidit P. Hell. Viennae, 1768.
  • Observatio transitus Veneris ante discum Solis die 3. Junii anno 1769. Wardoëhusii etc. Hafniae, 1770.
  • Dissertatio de parallaxi Solis ex Observationibus Transitus Veneris 1769. Viennae, 1772.
  • Methodus astronomica sine usu Quadrantis vel Sectoris aut alterius cuiusvis instrumenti in gradus circuli divisi … elevationem cujusvis in continente siti loci accuratissime determinandi. Wien, 1775.
  • Max Hell's Schreiben über die alhier in Wien entdeckte Magnetenkur, an einen seiner Freunde. Wien, 1775.
  • Unpartheiischer Bericht der alhier gemachten Entdeckungen der künstlichen Stahlmagneten in verschiedenen Nervenkrankheiten. Wien, 1775.
  • Erklärung über das zweite Schreiben Herrn D. Mesmers die Magnetenkur betreffend an das Publikum. Wien, 1775.
  • Von der wahren Grösse, die der Durchmesser des vollen Mondes zu haben scheint, wenn man mit freyem Auge ansieht. (Beyträge zu den verschiedenen Wissenschaften, 1775.)
  • Monumenta aere perenniora inter astra ponenda etc. Wien, 1789.
  • Tabula geographica Ungariae veteris ex historia Anonymi Belae regi notarii. Pestini, 1801.
  • Sacharum praeservativum adversus scorbutum cum Epistola D. Alberitz Med. Doctoris. (?)
  • Literature

  • Moutchnik, Alexander (2006). "Forschung und Lehre in der zweiten Hälfte des 18. Jahrhunderts. Der Naturwissenschaftler und Universitätsprofessor Christian Mayer SJ (1719–1783)". Algorismus, Studien zur Geschichte der Mathematik und der Naturwissenschaften (in German). Augsburg: Erwin Rauner Verlag. 54. ISBN 3-936905-16-9. 
  • References

    Maximilian Hell Wikipedia